دوستانی ماندنی و ماندگار مثل گلهای قشنگ بهار

دوستانی ماندنی و ماندگار مثل گلهای قشنگ بهار
من همیشه خدا را شکر می‌کنم که دوستانی که ۳۰ سال پیش انتخاب کرده‌ام هنوز هم برایم همانگونه‌اند.
درست است بزرگ شده‌ایم ۳۰ سال گذشته است و شاید هم ۴۰ سال اما دوستیمان همانگونه پابرجاست.
من هرگز به یاد ندارم دوستی را از صفحه زندگیم حذف کرده باشم و یا از دوستی با کسی پشیمان شده باشم.
چون به نظر بنده همه انسان‌ها برای خودشان حرمت ارزش منزلت و شخصیت دارند.
دنیای دوستان من متفاوت و رنگارنگ از هر طیف و مذهب و دینی که باشند ماندگارند.
و من این ماندگاری را مدیون سعه صدر و بزرگواری مادر عزیزم می‌دانم که به من یاد داد با همه کس باید دوست باشی و دوست و دوست و دوست.
دیروز دوست ۳۵ سال پیش من با من تماس گرفت و مرا دعوت کرد به خانه مادرش در نجف آباد.
و این برای من جای بسی افتخار است که هنوز بعد از ۳۵ یا ۴۰ سال دوستیمان پایدار است.
ایشان ساکن اهواز هستند اما هر وقت به خانه مادرشان می‌آیند و ما را همانجا دعوت می‌کنند.

بماند که چند باری هم در شهر زیبای اهواز هم مهمانشان بوده ایم .
و برای من اینگونه دوستی‌ها ارزش دارد.
همکاری دارم که بچه‌دار شده است و برایم پیام داده است که پسر نازنین را بردار و به منزل ما بیا دلم برایتان و برای دیدننتان تنگ شده است.
من خدا رو هر روز و هزاران بار شکر می‌کنم که چنین دوستان و همکارانی داشته و دارم.
از آنجا که عاشق هدیه دادن و هدیه گرفتن هم هستم فقط منتظر چنین فرصتی هستم تا با پسرم آقا امیرحسینم که تمام زندگیم هست برای خرید هدیه روانه بازار شویم.
این‌ها که همش بهانه است گاهی هم بی بهانه و بدون هیچ دلیلی به خرید هدیه مشغول می‌شویم.
و من بابت همین هم خدا را هزاران بار شکر می‌گویم.

و قرار مهمانی ما برای فردا چهارشنبه شد.